wtf story

He’s talking
She’s walking
The city is making love
They are admiring
Mirrors are lying
They don’t want to see reality
Dreams are delicious
A mysterious letter is spoiling the story
Shush close your eyes
Smell the air
The fragrance of dying is fabulous
Born to advertise her personality
She lies
Her body is silent
Jealousy of life is leading her moves
Instead of participating
She quits the adventure
He keeps talking

Spontanément déchirés

Des murs déchirés crient ton prénom
Les draps transpirent une chanson
Des mélodies aux ombres mauves

Mes lèvres coupent les lettres en trois
Je ne déguste que partialement cette langue
Tout est mystérieusement évident
Le silence étant épicé
je me sens piquante

L'inconscient porte un parfum d’enfance
Ton sourire muet danse la transparence
Je décide de me perdre
Je récupère une veste couleur poussière
Le film commence dès que je quitte la rue
Je te regarde encore
Sans voir que tu dors

Les yeux terribles,
Une fille se laisse griffer par les nuages
Elle accepte les louanges
De la Spontanéité naissant sous le choc mielleux
La Coïncidence souhaite qu'on plonge

Je lui cède ma place et je m’en vais
Fière de mentir parfaitement une histoire vraie

Tehdit var rusvet yok

Oyle bir asik olurumki aslinda
Ne dunyaca unlu rock star olmak,
Ne Iron man sampiyonlugu için yarismak
Nede nobel odulu kazanmak keser
Ben adami oyle bir severimki
Sahitler kiskançliklarindan
Hayattan vaz geçerler !

Bu küçük, çenesi düsük kadin parçasina bakma
Bakma iste gulduruyorsun beni
Goremezsin içimde gizlediklerimi
Yumruklarim canini yakamaz
Sozlerim etini elbet delmeeeez
Bakislarim kalbini parçalamaz amaaa
O askimi uzerine salacagim adami buldugumda
Sen ne olur ne olmaz, ortalikta dolanma
Fena saldiracagim aska
Ask bile sasiracak, « vaaay neymisim ben ya » diyecek
Adamin gozleri kivilcimlar saçacak
Erkek’te sasiracak “vaaay demek buymus erkek olmak” diyecek
Sok ustu sok yasayacak insanlik, sok sok sok!
Kadinligin kitabi o gun yeniden basima girecek.
Paris’te kalplerde kodlama hatasi var
Durum bombok
Adam çok ama iste adamlarda ruh yok
Baskada bir diyecegim yok.

çok bilmisler

Kollarimi açtim sarildim tren raylarina
Eteklerimi topladim bir yandanda
Dantellerim, tüllerim var
Pek sikim, pek sirinim
Kisa tirnaklarimda bordo ojelerimle gitar çalar gibi çaliyorum ilik demirleri
Notalarim sokak oluyor, sehirler oluyorlar,
Roma, Floransa, Marsilya, Lyon, Paris, Londra, Saaaaaao Paulo
Trenler geçti uzerimizden
Makyajim ruzgarla tazeleniyor
Ciddiyetim bozulmuyor hayata karsi
Yuzum geriliyor, kalbim sakin
Gozlerim kara kara guluyor
Artik biliyorum
Inaniyorum hikayelere
Hem yaziyorum hem okuyorum
Hemde ne hikayeler :
Sapkalar beyfendiler hanimefendiler var,
Roller var, sasirtici kotuler var,
Lezzetli karakterler,
Her biri bir bulmaca kederliler, tutkulular,
Hepsi tek tek efsaneler…
Uzerimizden bir semfoni orkestrasi geçiyor !
Ve gicik bir maske gibi tebessum etmeye devam ediyoruz…
Ama biz çok sey biliyoruz !
Birer sandigiz, hazineyiz…
Tebessumlerimiz dalga dalga kahkahalar barindiriyor.
Bizler tahammul edebileceginden çok sey biliyoruz !
Ormanlardan, sehirlerden geçiyor raylar…
Ve raylar ulasamiyor heryere, yollara yayan devam ediyoruz.
Yeni seyler ogreniyoruz.
Bilgimiz arttikça siritiyoruz.
Anahtarlariz herbirimiz.
Bizler gicik maskeleriz.
Maskeler bizim tenimiz.
Yalanci degil, çok güçlüyüz biz.

böcekli evin mutfaginda bugunku yemegimiz ask

Ocakta birseyler pisiyor yemege benzemeye calisiyor
Pirasa domatesle pisiriliyor
Dolaptan ne çikarsa el mahkum birbirine yakisiyor
Masada bir kulluk
Yemege parallel dumanlar tutturuyor
Ellerimde kelimeler mantikli birseylere benzemeye calisiyor
Aklimda ne varsa birbirine el mahkum yakistiriliyor
Beyin dalgalarim dusunceye benzemeye calisiyor
Yollar kesistikçe
Kadinla erkek ara sira aska benzemeye calisiyor
Aski basaramdikça pusulasi sasmis gençlige benzemeye calisiyor
Tas binalar, ahsap pencereler eve benzemeye calisiyor
Toz kendini yeniliyor, kovdugum bocekler deliklerden geri giriyor
Alisiyoruz birbirimize, el mahkum ev arkadasi olunuyor
Onlar beni severken isiriyor, ben onlari ilaçlasamda olduremiyorum
Ve garip birsekilde erkekler, kadinlar, bu isirma ve ilaçlama iliskisine benzemeye basliyor
Arada bir serin havalar fazla isinmis kizgin enseleri sakinlestiriyor
Kalp atislarim duzene giriyor
Arada bir durup gulunuyor da,
Gozlerden gelen visne suyu yaslarla gulunuyor
Ve baliklama, burnumu tikamayi unutarak atliyorum yeniden sehrin sokaklarina
Adim adim adim adim adim adim yuruyorum, kosuyorum yerin altindan ustunden
Yagmur yagarsa arada bir metro medivenlerinden kayip dusunuluyor
Camurlu eteklerle islere gidiliyor
Hayat iste birseye benzemeye calisiyor
Evcilik oynaniyor koca binalarda toplantilar ve bilgisayarlarin arasinda
Is tutkuya benzemeye calisiyor
Arada bir elimi biri tutuyor, nefesim kesilmiyor
Gozlerimi kapatip elimin mahkum oldugunu aska yakistirmaya calisiyorum
parfumler sikiyorum ama hikayeler aska bir turlu benzemiyor
Ve ruyalar gibi gerçek te benden kaçiyor
El mahkum adimlar yollara yakisiyor

gazete sayfalari neden gri

kodu yazdim ve bastim tusa
kapiya abandim ezbere bir hareketle
ve yine ikinci saldirmamda acildi onumde
karanlik koridor
yerlerde kirmizi halilar, merdivenlerde deva eden
ve iki kisilik bir asansor
cantamla zor sigdigim
yol boyu aglamadim
yol boyu goz yaslarimi eve sakladim
pizza ve kirmizi sarapla iyi giderler
belki bir de filim attiririm
programdan bol birsey yok cikmak istesem
ama herseyin manasini kaybettigi noktadayim
yanimda metroda kitap okuyordu bir adam
içimden (hemde baya içten) “okusan ne olacak”
diye geçirmisim
hemde baya içten !
eglenmek neki?
Baskalari ile vakit geçirmek, ortamda Kabul gormek, ilgi gormek, begenilmek
Onlardan biri olmak… onlar
Hep sevilmek, arzulanmak konu baslkikli bir gazetenin sayfalari arasinda yasiyoruz
Atliyoruz ekonomiden paparazzi’ye, metro grevlerinden festivallere
Toplum psikolojisinden, aids’e care arayan bilim adamlarinin maddi ihtiyaçlarina
Tam son sayfaya geliyoruzki ertesi gunun baskisi yetisiyor ayagimizin altindaki bosluga
Hava durumu ve fal sayfasi en çok okunanlar… bunlar tabii asil onemli konular
Gozlerimiz, vucudumuzun dengesi surekli bir teknolojik alet yayinlarinin etkisinin altinda
Yigoruz, içiyoruz, siçiyoruz, sevisiyoruz sevgili ve sevgisizlerle
Hasta oluyoruz, dusunuyoruz, felsefe yapiyoruz, unutuyoruz
Ve herkesin dustugu hatalara dusup
Bulunmus buluslari yeniden kesfediyoruz
Ve bir anda hersey siyah bir sayfa gibi beliriyor onumuzde
Kelimeler oyle dolmuski bir tek sayfaya
Simsiyah olmus yuzu, kalmamis yazacak tek bir nokta
Ama biz hala yaziyoruz suursuzca
Arada bir silgiyi darbesi ile yer açiyoruz
Gri ile idare ediyoruz
Sonra hoop geliyor yeni bir baski ayagimizin altina
Otobus degistirir gibi yeni gunlere yeni konular ve yeni neseler ile sicriyoruz
Her birimiz super oyunculariz
Mutlulugu oynamak bizim elimizde
Bunu arada bir unutuveriyoruz

titre

Noir
Bleu
Vert
Jaune
Gris
Le ciel s’approche de moi
Du blacon d’un 5 étage
Tel un chat
Je me cherche une souris
Je m’ennuie