mutluluk korkunçtur

mutluluk korkunç birsey
insan onunla basa cikamiyor
mutluluk aglatiyor
mutluluk agir bir yük
altindan kalkmak zor

sehit analari aglarken, kanserli cocuklarin saclari dokulurken
hep guzel bir ailesi ve sicak bir yatagi olmus bizler
mutlulugumuzu kaybetmekten korkan bizler
mutlu olabiliyormuyuz dunyaya dagitamadigimiz bu mutlulukla?
digerlerinden daha mi cok hakettik mutlu olmayi?
hayir... ve bunu biliyoruz...
ve icimiz titriyor...
hayir
yinemi guzel birsey geliyor basima?!

bunu kabul edemem bu çok fazla...

iyi bir is için stress
iyi bir es icin stress
iyi dostlar icin stress
aileyi mutlu etmek icin...
hep bir hedef, hep bir yenisi
bizler kosmayi biliyoruz
cunku durmaktan korkuyoruz
durdugumuz an mutluluk gozlerimizin icine bakiyor
biz ona ne diyecegimizi bilemiyoruz

bugune kadar yanimizda oldugu icin sukur ediyoruz
ama onu kaybetmekten korkmaktan kendimizi alamiyoruz

birseyler yapiyoruz, baskalarina da ondan biraz vermek icin
sebebi ne olursa olsun, birileri daha mutlu olsun diyoruz
layik olmak mesele birde,
kendini Ona layik gormeyecek kadar cok seviyorsan Onu
isin zor çocuk

cunku dunyadaki en guzel sey seni titretiyor
hasta ediyorsa
daha ne hastaliklar var bu dunya'da
yasamayi cok sevdigin icin yasayamiyorsan
ama yine de bir baska secenek goremiyorsan
saril kendine ve duga et
yapacak baska birsey yok
yapacak tek sey bu...

Tanrim sen olmayanlarina da ver